Kościół został wzniesiony w latach 1618–1631, przy udziale znanego architekta Jana Wolffa. Fundatorem świątyni był ówczesny właściciel miasta podkomorzy lubelski Adam Noskowski. Budowla reprezentuje typ renesansu lubelskiego. Jest to kościół jednonawowy, z węższym od nawy zakończonym półkoliście prezbiterium. Do nawy przylegają dwie symetryczne kaplice zaprojektowane na planie kwadratu i zwieńczone kopułą z latarnią. Ich sklepienia pokryto dekoracją sztukateryjną, której fragmenty zachowały się do dzisiaj. Trójkątny szczyt z dwiema bocznymi wieżyczkami jest efektem późniejszej przebudowy.
We wnętrzu kościoła znajduje się pięć barokowych ołtarzy. Ambona i chrzcielnica pochodzą z XVIII w. Na uwagę zasługuje tablica konsekracyjna wykonana z czarnego marmuru z 1. poł. XVII w.
Do zespołu kościelnego należą także dzwonnica (przełom XVIII i XIX w.), mansjonaria (1. poł. XVII w.) oraz drewniana plebania (poł. XIX w.).