Osada w powiecie puławskim nad rzeką Kurówką. Do dnia dzisiejszego zachował się zabytkowy układ urbanistyczny charakterystyczny dla zabudowy małomiasteczkowej. Godne uwagi  są budynki urzędu gminy (2. poł. XIX w.) oraz barokowo-klasycystycznej szkoły parafialnej zalożonej przez ks. Grzegorza Piramowicza (XVIII w.). Na cmentarzu parafialnym odnajdziemy nagrobki upamiętniające tragiczne wydarzenia z czasu II wojny światowej oraz mogiłę Jana Zdzitowieckiego - uczestnika powstania styczniowego. Miejscowość od lat związana z przemysłem futrzarskim.

Kościół pw. Narodzenia NMP i św. Michała Archanioła. Pierwsze udokumentowane informacje dotyczące parafii w Kurowie pochodzą z poł. XV w. Fundatorem kościoła był kasztelan lubelski Piotr Kurowski. Na przełomie XVI i XVII w. świątynia należała do kalwinów, zaś w 2. poł. XVII w. przeszła w ręce katolików. Obecny kształt kościół zyskiwał etapami. W XVII wieku wzniesiono nawę główną, natomiast nawy boczne dobudowano w XVIII w. W efekcie powstał kościół o układzie bazylikowym, posiadający cechy renesansu lubelskiego: otynkowany, o smukłej wydłużonej sylwetce, z trójkondygnacyjną fasadą podzieloną gzymsami i pilastrami, zwieńczoną piramidkami. We wnętrzu, obok bogatej dekoracji sztukateryjnej, uwagę zwraca znajdujący się pod chórem renesansowy nagrobek Stanisława Zbąskiego (2. poł. XVI w.), prawdopodobnie dłuta Santi Gucciego. Do zespołu kościelnego należy także plebania z 2. poł XVIII w. oraz dzwonnica z przełomu XVII i XVIII w.