Podlubelska wieś, położona tuż za zachodnią granicą stolicy województwa jest niemalże tak stara jak Lublin. Pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1317 roku, a więc dokładnie z tych samych czasów, gdy nieodległy gród otrzymał prawa miejskie. Wówczas to książę Władysław Łokietek podniósł rangę i umocnił znaczenie Dąbrowicy na kilka wieków, oddając wieś w ręce możnego rodu Firlejów. Firlejowie, którzy na dobre osiedlili się na tych ziemiach, od początku wieku XV, podpisywali się "de Dombrovica", utożsamiając się z otrzymanymi włościami. Już w 1553 roku wojewoda ruski Piotr Firlej rozpoczął budowę wspaniałej rezydencji, godnej majętnego, wpływowego rodu. Przedsięwzięcie dokończył jednak jego syn Mikołaj, a na początku XVII w. inwestycja odznaczała się już najwyższą krasą. W Dąbrowicy gościli wybitni dworzanie, do których zaliczał się także Jan Kochanowski, przyjaciel Jana Firleja. O świetności dawnego zamku przypomina współcześnie, jedna z narożnych baszt pałacu, ozdobiona renesansową dekoracją, oraz fragment galerii arkadowej. Do zabytkowych pozostałości dobudowano w latach 70. XX w. budynek Diecezjalnego Domu Rekolekcyjnego Centrum Caritas "Dom Spotkania".