Niecałe trzydzieści kilometrów na południowy-zachód od Lublina leżą Bełżyce – jedno z najstarszych miast Lubelszczyzny. Za sprawą Władysława Jagiełły miejscowość uzyskała prawa miejskie już w 1417 roku. Powstałe miasto nie stanowiło własności królewskiej, wchodziło w skład prywatnego majątku szlacheckiego. Do dziś odnaleźć tu można niewielkie pozostałości po piętnastowiecznym zamku bełżyckim, świadczącym o pozycji i bogactwu lokalnych możnowładców. Niestety zamek nie przetrwał w swojej początkowej formie. Został przebudowany na browar, gorzelnię a następnie mleczarnię. Pierwotna bryła zamkowa została zniszczona przez Kozaków podczas Powstania Chmielnickiego. Podobno wciąż nocą słychać jęki ofiar tamtych wydarzeń.

W Bełżycach zachował się zespół dworsko-parkowy z XIX wieku. Na miejscowym dziewiętnastowiecznym cmentarzu rzymsko-katolickim spoczywają członkowie zasłużonych, bełżyckich rodów a także znajduje się zbiorowa mogiła więźniów niemieckiego obozu na Majdanku. Naprzeciwko wejścia na cmentarz mieści się Kopiec, usypany przez mieszkańców w 1905 roku na cześć wielkiego patrioty i polskiego bohatera - Tadeusza Kościuszki. Wewnątrz umieszczono urnę z ziemią z pola bitwy pod Maciejowicami.

Bełżyce, tak jak większość lubelskich miast i miasteczek, charakteryzowały się różnorodnością etniczną, kulturową oraz wyznaniową. O żyjących tu niegdyś Żydach przypomina kirkut założony w latach trzydziestych XIX wieku.

O wielokulturowej przeszłości Bełżyc świadczy historia kościoła pw. Nawrócenia św. Pawła. Początkowo gotycki kościół przekształcono w XVI wieku w zbiór kalwiński. W 1654 roku świątynia powróciła w ręce katolików i została przebudowana w stylu renesansu lubelskiego. Wymurowano zamknięte półkoliście, ozdobione fryzem konsolowym prezbiterium, którego sklepienie pokryto dekoracją sztukateryjną. Wieża kościoła pochodzi z końca XVII wieku. W 1822 roku budowla spłonęła i odbudowano ją w latach 1855–1857. W barokowym wystroju wnętrza kościoła uwagę zwraca ołtarz główny z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej, zasłoną z przedstawieniem nawrócenia św. Pawła oraz figurami św. Stanisława BM, św. Wojciecha, św. Floriana oraz św. Teodora. W czterech osiemnastowiecznych ołtarzach bocznych znajdują się przesłaniane zasuwami obrazy Matki Boskiej z Dzieciątkiem, św. Józefa, św. Antoniego oraz figura Najświętszego Serca Pana Jezusa. W piątym neoklasycystycznym ołtarzu umieszczono obraz Chrystusa Ukrzyżowanego z połowy XIX wieku. W zakrystii przechowywane są zabytkowe ornaty oraz naczynia liturgiczne z XVI i XVII wieku. Do zespołu kościelnego należą także siedemnastowieczna dzwonnica, plebania z XIX wieku oraz organistówka z lat dwudziestych XX wieku. Bełżycki Kościół pw. Nawrócenia Świętego Pawła znajduje się na Szlaku Renesansu Lubelskiego.