Wieś nad rzeką Mininą, znana już w XIV-XV w. Znajduje się tu kościół z pierwszej połowy XVII w. z dekoracjami sztukatorskimi w stylu renesansu lubelskiego. Na wzniesieniu stoi klasycystyczny dwór z czterokolumnowym portykiem z 1. połowy XIX w.

Kościół pw. Narodzenia NMP i św. Sebastiana. Kościół został wzniesiony w latach 1635–1653 na miejscu drewnianego ufundowanego przez Jakuba Konińskiego. Jednonawowa świątynia otrzymała cechy renesansu lubelskiego. Wykonano ozdobny trójkątny szczyt z piramidkami, a kolebkowe sklepienie z lunetami pokryto sztukateriami wykonanymi najprawdopodobniej przez muratora Jana Wolffa – jednego z najwybitniejszych autorów tego typu dekoracji. Zniszczona przez wojska szwedzkie świątynia została odnowiona i konsekrowana w połowie 1745 r. Wyposażenie wnętrza świątyni jest barokowe. W drewnianym ołtarzu głównym umieszczono obraz przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus (XVII/XVIII w.). Ołtarze boczne zdobią XVII-wieczne obrazy św. Sebastiana oraz św. Antoniego. W znajdującym się w kaplicy rokokowym ołtarzu odnajdziemy przedstawienie bł. ks. bpa Władysława Gorala – sufragana lubelskiego, zgładzonego w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Znajdująca się obok kościoła drewniana dzwonnica pochodzi z XX w. Zaprojektowany w stylu ludowym obiekt wyposażono w trzy dzwony.