Jedno z najważniejszych sanktuariów prawosławnych w Polsce, z męskim monastyrem założonym w XV w. Najcenniejsze zabytki to: zespół cerkiewny z XIX/XX w., cerkiew pw. św. Onufrego z budynkami bramnymi i dzwonnicą, a na zewnątrz murów dwie kaplice - pw. Zaśnięcia Matki Bożej oraz Świętego Ducha.

Według legendy klasztor powstał pod koniec XV wieku, w miejscu, gdzie wody Bugu przyniosły na brzeg cudowną ikonę św. Onufrego. Mieszkańcy okolicznych wiosek odczytując ten znak jako przejaw boskiej Opatrzności wybudowali pierwszą kaplicę i założyli pustelnię, w której strzegli świętego wizerunku. Pustelnia z czasem przekształcona została w monaster, który jest dziś jednym z najsilniejszych ośrodków prawosławia w Polsce.

Intensywny rozwój monasteru przerwany został po zawarciu Unii Brzeskiej w 1596 r. kiedy to Unici za wszelką cenę starali się przejąć prawosławne obiekty sakralne. Monaster Jabłeczyński jako jedyny oparł się tym naciskom wybierając tym samym drogę cierpień i prześladowań. Druga połowa XIX wieku rozpoczyna nowy światły okres w dziejach Monasteru, znany ze wszechstronnej działalności oświatowo-religijnej. W 1889 r. otwarto przy monasterze szkołę dla psalmistów, która wykształciła wielu znakomitych dyrygentów chórów cerkiewnych. W 1906 r. wybudowano we wsi Jabłeczna piętrowy dom z przeznaczeniem na szkołę parafialną. Kształcono w niej kandydatów na katechetów i nauczycieli prawideł gramatycznych. Prowadzenie lekcji związanych z religią i nadzór nad moralnym wychowaniem młodzieży powierzono zakonnikom.

W latach 1900-1914 przeprowadzono w monasterze szereg renowacji: odrestaurowano wnętrze głównej świątyni, ściany pokryto freskami o wysokich walorach artystycznych, wzniesiono dwie drewniane kaplice za murami monasteru. W odległości 5 km od monasteru założono nad brzegiem jeziora „skit” (pustelnię) dla anachoretów. Dwie wojny przyniosły szereg zniszczeń. Z czasem odbudowano spalone budynki, usunięto wszelkie ślady wojennych dewastacji. Obecnie w klasztorze przebywa 10 braci zakonnych, którzy zgodnie z tradycją, zajmują się modlitwą, pracą, medytacją i umacnianiem wiary prawosławnej na terenach nadbużańskich.

Senna okolica Jabłecznej ożywa co roku w dniach 24 i 25 czerwca, gdy tysiące wiernych świętuje Dzień Świętego Onufrego. Po wieczornym nabożeństwie i nocnym czuwaniu w cerkwi około 3.00 rano przez nadbużańskie łąki rusza procesja w stronę kaplicy Świętego Ducha. Widok korowodu wiernych z setkami świec, sunącego w mglistym półmroku przez puste łąki, na długo pozostaje w pamięci.