Kazimierz Dolny był, obok Lublina, najważniejszym ośrodkiem kształtującym architekturę renesansu lubelskiego. Wprowadzanie nowego typu kościołów rozpoczęto od kazimierskiej fary. Zniszczony podczas pożaru gotycki kościół został przebudowany w l. 1610–1613 przez Jakuba Balina – lubelskiego architekta włoskiego pochodzenia. Powstała smukła jednonawowa świątynia z niższym od nawy półkoliście zamkniętym prezbiterium oraz dwoma charakterystycznymi szczytami łączącymi wpływy architektury włoskiej i niderlandzkiej. Kolebkowe sklepienie nawy i prezbiterium ozdobiono wspaniałą dekoracją sztukateryjną. W XVII wieku do fary zostały dobudowane kaplice: Borkowskich, Górskich oraz Różańcowa.

We wnętrzu świątyni, na chórze muzycznym, znajdują się XVII-wieczne organy uważane za najstarszy, zachowany w całości, instrument muzyczny tego typu w Polsce. Wśród wielu interesujących elementów wyposażenia fary uwagę zwracają także rokokowe konfesjonały oraz kamienna chrzcielnica wykonana w warsztacie Santi Gucciego. W ołtarzu głównym umieszczono XIX-wieczne obrazy przedstawiające świętego Bartłomieja oraz Kazimierza Jagiellończyka.

Posłuchaj o Farze w Kazimierzu Dolnym